Grou Centrum
Regelmatig loop ik door het centrum van het dorp Grou, maar
op het parkeerterreintje achter de plaatselijke HEMA heb ik nooit wat te
zoeken. Toen ik vandaag mijn auto daar toch eens parkeerde viel
mijn oog op een zwarte auto die volledig was ondergescheten. Het was mij meteen
duidelijk dat dat vehikel al een poosje niet meer van zijn plaats was geweest,
maar meer nog was ik gefascineerd door de producenten van al die shit. In de
bomen rondom het parkeerterreintje zitten, her en der verspreid, een flink
aantal ransuilen hun dag door te brengen. Ze hebben er, zoals dat wordt
genoemd, hun roestplaats.
Omdat het lover aan de bomen nogal dichtbegroeid is heb ik
niet precies kunnen tellen hoeveel uilen er slapen, maar dat het er minstens 20
zijn lijkt me zeker. Bij thuiskomst heb ik meteen mijn fototoestel gepakt en
ben op de fiets naar het parkeerterrein teruggereden. Omdat de uilen zich tijdens
de roest niet verplaatsen kun je naar hartenlust foto’s van ze maken. Je krijgt
bijna een stijve nek van het naar boven kijken, maar die pijntjes zijn het zeker
waard om de ransuilen een tijdje te observeren.
Sommige vogels slapen gewoon door; ook als je geluid en
beweging maakt. Andere vogels openen hun ogen en kijken je slaperig aan. En
weer anderen tonen belangstelling en kijken nieuwsgierig van boven wat zich
onder hun boom afspeelt. Een van de uilen draaide zijn kop bijna 90 graden
schuin, wat een hele mooie foto opleverde. Ik wist dat uilen hun kop
horizontaal 180 graden konden draaien, maar dat ze dat ook 90 graden verticaal
konden doen, dat was verrassend om te zien.
Onder de bomen is het een vieze bende van uilenkak en uilenballen. De al wat langer geparkeerde auto’s zijn voorzien van een dikke laag witte uilenstront en als je er een poosje blijft staan hoor je om je heen de uilenballen op de grond neerkomen. Het is verbazingwekkend dat sommige bewoners van de omliggende huizen naast je komen staan en dan zeggen: “Goh, ik wist niet dat hier uilen zaten. Ik heb wel eens eentje voor het keukenraam voorbij zien vliegen, maar…..”
Onder de bomen is het een vieze bende van uilenkak en uilenballen. De al wat langer geparkeerde auto’s zijn voorzien van een dikke laag witte uilenstront en als je er een poosje blijft staan hoor je om je heen de uilenballen op de grond neerkomen. Het is verbazingwekkend dat sommige bewoners van de omliggende huizen naast je komen staan en dan zeggen: “Goh, ik wist niet dat hier uilen zaten. Ik heb wel eens eentje voor het keukenraam voorbij zien vliegen, maar…..”
Wil je meer foto's van de ransuilen zien, klik dan op deze link.
