In deze border staan o.a. boterbloem, rode klaver,
veldzuring, gele lis en fluitekruit (Fries respectievelijk: bûterblom,
hynsteklaver, soere surk, barchjeblom, piipkrûd). In de maanden mei en juni
zoeken kikkers en jonge watervogels bescherming in de hoge begroeiing. Dus een
uitermate geschikte plaats om aan de rovers, als blauwe reiger en aalscholver,
te ontkomen.
Op dit moment is de border langs het water op zijn mooist en
vormt het een kleurig geheel langs het donkere water van It Nijdjip.
Totdat binnenkort de onherroepelijke man met de zeis
langskomt. Ach, en kwam er maar een man met een zeis. Een door de gemeente
ingehuurd loonbedrijf trekt met grote angstaanjagende machines een spoor van
vernieling rond het stille Djip. In mum van tijd verwordt de kleurige border
tot een kale strook waarin kleine dieren geen schuilplaats meer vinden. Zelfs
de gele lis, die op enige afstand van de wallekant een veilige plek denkt te
hebben, wordt niet ontzien.
Maar gelukkig is het nog niet zover. Ik kan nu nog genieten
van al het moois wat er groeit en bloeit. En hoe het er op dit moment uitziet
tonen onderstaande foto’s.
Als binnenkort de agrarische beul het vonnis van de border
velt zou je wel voor de tractor willen springen om hem tegen te houden. Maar
van tractors kun je het helaas niet winnen.