Tenerife 2012

Canarische Eilanden

Samen met onze vrienden Janny en Willem zijn we in februari 2012 naar het eiland Tenerife geweest. Tenerife is het grootste van de zeven eilanden van de ‘Canarische Eilanden archipel’ en ligt op ongeveer tweehonderd kilometer voor de kust van zuid Marokko. De archipel behoort toe aan Spanje en wordt jaarlijks overstroomd door miljoenen zon aanbiddende toeristen. Zo ook wij.

We hadden ons domicilie in het ‘Paradise Park Resort and Spa’ in Los Christianos aan de zuidwestkust van het eiland. De toeristenindustrie heeft ervoor gezorgd dat de gedurende de laatste 50 jaar de bananenplantages plaats hebben gemaakt voor grote luxueuze hotels, waar de vooral Europese ‘witkopjes’ zich graag aan de zon vergapen. Wij gebruiken ons hotel alleen om te eten en te slapen. Het is onze uitvalsbasis voor uitstapjes naar de mooiere plekken op het eiland.

Pico del Teide

De foto’s die ik hier laat zien zijn die van rondom de ‘oude’ vulkaan de Pico del Teide. Met zijn 3.718 meter is de Teide de hoogste berg van Spanje. Vanaf de zeebodem steekt de punt 7.000 meter hoog. Hoewel het een slapende vulkaan is worden voor de toekomst wel weer uitbarstingen voorspeld. Gelukkig voor ons hield de grote berg zich tijdens ons verblijf lekker rustig.

De vulkaan 'del Teide' is over de bebouwing van Los Christianos heen duidelijk zichtbaar

Vanaf de oceaan is de vulkaan duidelijk zichtbaar

Vanuit de bergen in het noorden van Tenerife zie je over de bebouwing heen de vulkaan. Helaas is het bewolkt
en blijft de top voor ons verborgen

De bodem van het 'Parque National del Teide' wordt gevormd door rotsachtig lavagesteente

Het is hier aanmerkelijk rustiger dan aan de kust

Links de Roque Nublo (de wolkenrots) die met z'n 80 meter hoogte boven het landschap uitsteekt 

Vanaf de Montaña Blanco (de 'witte berg' naast de Teide) op 2748 meter hoogte, ligt het landschap vol met 'los Huevos del Teide'.
De Teide-eieren zijn brokstukken lavagesteente die na de laatste uitbarsting naar beneden zijn gerold en er als kolossale eieren uitzien

Een verlaten landschap

Grou – Gibraltar 2006

Heel veel foto's

Tijdens onze drie maanden durende fietstocht van Grou naar Gibraltar in 2006 heb ik in totaal 2.700 foto’s gemaakt. Dat was nog met mijn Canon G3. In vergelijking tot de fototoestellen van nu had dit toestelletje heel weinig mogelijkheden en maar 4 megapixels.

Van die 2.700 foto’s is, naar mijn maatstaf gemeten, een deel niet geschikt om te publiceren. Maar er zitten, rekening houdende met de kwaliteit van het fototoestel, ook wel een paar juweeltjes tussen. Op dit moment ben ik bezig om het verhaal van de fietstocht in een weblog uit te werken. Daarbij plaats ik meteen ook een flink aantal foto’s die ik tijdens de reis heb gemaakt.

Santiago de Compostella - Sevilla

Nu ik met het verhaal van de tocht bezig ben kom ik de foto’s weer tegen, reden om op deze blog daar een aantal van te plaatsen. In deze gaat het om ‘detailfoto’s’ uit het traject Santiago de Compostella – Sevilla. Ik heb een grote voorliefde voor mooi gevormde en mooi gekleurde deuren. Zie hier.

Het zal nog wel even duren voordat ons avontuur van 2006 on-line komt, maar als het zover is, dan zal ik daar zeker gewag van maken.

A Gudiña, een dorpje waar slechts 1 keer per dag een trein vertrekt, kunnen we even wat rondkijken.  

Zo ontwaarden we een klein kerkje met een kleine en slecht onderhouden begraafplaats er omheen. Er staat zoveel 'wild graan' op de begraafplaats, dat je er wel een brood van kan bakken 

Op het adres Calle Cárcel 7 in het oude stadje Puebla de Sanabria doen de geraniums

het heel goed 

Aan de Calle de Rúa in Puebla de Sanabria staan een flink aantal vervallen gebouwen

Salamanca is de mooiste stad van Spanje; zo wordt ons verteld. En inderdaad; het

een juweel. Overal waar je ziet zie je de mooiste dingen. En… deuren

Het Plaza Mayor van Salamanca is het leukste en gezelligste van Spanje

Een detail van de deur van de zuidingang van de kathedraal van Salamanca (Calle Arcediano)

Over de rode daken van het stadje Hervas is het stuwmeer 'Baños de Montemayor' zichtbaar

Een beeld in het Romeinse theater in de stad Merida. Vanwege het grote aantal overblijfselen uit
de Romeinse periode wordt Merida ook wel het Rome van Spanje genoemd

In Zafra, Calle de Huelva 25, kun je naar de apotheek van meneer Antonio Martinez Buzo.
Het gebruik van tegeltjes is in dit gedeelte van Spanje zeer populair

In het plaatsje Real de la Jara steekt het gelijknamige kasteel ver boven de bebouwing uit

In Sevilla is het bijna verplicht om een bezoek te brengen aan het koninklijk paleis:
het Alcázar. En niet alleen de gebouwen zijn het bekijken waard. Ook het tuinencomplex is
adembenemend mooi

Rondje Walcheren

Van Middelburg tot aan Veere

Ook dit jaar (2013) zijn we het eerste weekend van december bij onze vrienden in Zeeuws Vlaanderen. De zaterdag rijden we via de tunnel bij Terneuzen terug naar Walcheren om een 'brocantewinkel' in de buurt van Middelburg te bezoeken. Vandaag is er een serviesbeurs. De winkel is gehuisvest in de schuren van een oude boerderij in 'the middle of nowhere'. De wegen zijn modderig en glad. Dat wordt dus weer autowassen.

Na de brocante rijden we door naar het stadje Veere, wat in de late middeleeuwen haar hoogtijdagen kende. Vele oude gebouwen herinneren aan die gouden tijd. De ontzettend lelijke kerk is vanaf ver al te zien. Maar ondanks deze kerk is Veere een gezellig oud stadje.

Bij een boerderij is altijd wel een leuke foto te maken

De vijver ligt vol met bladeren. De kunsteend (links boven) ligt als het ware verankerd in de groene bladerbrij

De kleine kas op het erf

De Grote kerk is gesticht in 1342 en was gewijd aan Onze-Lieve-Vrouwe-ter-Sneeuw. Het vier
verdiepingen tellende gebouw deed tijdens de Napoleaanse tijd dienst als hospitaal waarbij
op de onderste verdieping de paarden werden gestald

Kerkpad

'Sociale woningbouw' van twee honderd jaar geleden

Een leuk doorkijkje door de Kerkstraat; naast Hotel Restaurant Het Waepen van Veere.

Een prachtig huis met een 'poessie' voor het raam

De jachthaven van Veere wordt afgesloten door een rij dikke boomstammen

Herenstraat in Middelburg

Cadzand Bad in december

1 December

Elk jaar, begin december, zijn we een paar dagen in Zeeuws Vlaanderen. Een vriend van ons woont in dit deel van Nederland en viert op de eerste van de wintermaand zijn verjaardag. In 2011 zijn we naar het strand van Cadzand Bad geweest om, na de feestelijkheden van een dag eerder, lekker uit te waaien. Ik had mijn kleine fototoestelletje (Canon G12) mee. Je wilt natuurlijk niet dat door die harde wind je spiegelreflexcamera door opstuivend zand vastloopt.

Het was het einde van de middag dat we op het strand liepen. Er stond een stevige wind en grote vlokken schuim waaiden uit de Noordzee over het brede strand. Hollandser kan het niet.

Volgende week gaan we weer naar het Zeeuwse. Wat we dan gaan ondernemen? Misschien tref je de foto’s ervan binnenkort op deze fotoblog aan. 

Een mooie middag op het strand. Je zou er een boekje over kunnen schrijven.

Buizerd in beeld

Vanmiddag heb ik een vrije middag. Na de drukte van de afgelopen weken krijg ik de tijd en de gelegenheid om mijn zinnen te verzetten. Ik pak mijn fototas en rij met de auto naar het natuurgebied De Deelen. Het is nog zonnig en zo nu en dan schuiven er wat wolken voorbij. Misschien kan ik nog een paar leuke foto’s schieten.

Net ten zuiden van Aldeboarn zie ik een Buizerd op een paal staan. Door de harde wind heeft de vogel moeite om te blijven zitten. Maar ook als ik mijn auto op een meter of 20 afstand tot stoppen breng blijft hij op de paal. Het is een prachtige vogel. Een buizerd van het lichtere soort. Meestal zijn ze donkerder van kleur, maar ook deze variant kan ik bekoren.

 

Als de vogel gevlogen is rijd ik verder en geniet ik van de drukte in het veld. Grote groepen vogels als ganzen en kieviten zitten bij elkaar of zwermen door de lucht.

En dan tot slot loop ik nog aan tegen dit typisch Friese landschap.